3 MAJA 2012
GODZINA 20:00
WSTĘP WOLNY !!!!
Krzysztof Matuszewski
historyk filozofii, tłumacz,
pracownik naukowy Uniwersytetu Łódzkiego; znawca filozofii francuskiej od
Sade’a do Foucaulta. Opublikował książki: Wśród demonów i pozorów: monomania
Pierre’a Klossowskiego (1995) oraz Georges Bataille – inwokacje zatraty (2005) Sade-Msza okrucieństwa (2011)
OBYWATELSKIE NIEPOSŁUSZEŃSTWO
HENRY DAVID THOREAU
Z dala od zgiełku
nowoczesności. – „(…) rozkoszuję się tym, że nie
żyję w naszym niespokojnym, nerwowym, rozbieganym, trywialnym
dziewiętnastym stuleciu, tylko stoję albo siedzę rozmyślając,
gdy czas sobie przemija. Po cóż te uroczyste obchody? Albowiem
wszyscy ludzie tworzą komitet do spraw zarządzeń i co godzinę
oczekują czyjegoś przemówienia”
VILGOĆ
Vilgoć
jest projektem, który poprzez radykalną formułę dźwiękową manifestuje
pełną rezygnację ze świata bodźców. Obecne działania muzyczne projektu
Vilgoć wpisują się w stylistykę określaną mianem HNW – Harsh Noise Wall.
Vilgoć jest wycofaniem w świat własnych ograniczeń. Ograniczeń, które
zniekształcają dźwiękiem wszystko
JOB KARMA
Wrocławska formacja postindustrialno-ambientowa. Powstała w 1997 z inicjatywy Macieja Fretta i Aureliusza Pisarzewskiego. W początkowym okresie (do 1999) skład grupy uzupełniał Jacek Groszek. Zadebiutowali repertuarem muzycznym opartym na brzmieniu urządzeń
(generatory dźwięku) oraz elektronicznych instrumentów
analogowo-cyfrowych, a także zapętlonych sekwencji transowej rytmiki.
Artyści zasłynęli sugestywnymi występami audiowizualnymi, do których
oprawę filmowo-graficzną przygotowywał Arkadiusz Bagiński,
na stałe zaproszony do współpracy z zespołem artysta zajmujący się
rysunkiem, sztuką performance i video art. Ich kolejne produkcje
wzbogacone zostały wyrafinowanymi teksturami ambientowymi, fragmentami
dialogów z filmów fabularnych i dokumentalnych, archiwalnych słuchowisk
oraz transmisji radiowych. Posługują się wieloma środkami ekspresji dźwiękowej: od syntetycznie
preparowanych faktur elektroakustycznych, czy sampling, po
zniekształcone lub przetworzone elementy rytmiki, a nawet melodii.
Poprzez muzykę oraz starannie przygotowane filmy i grafikę przedstawiają
dysfunkcje współczesnej cywilizacji, widmo wojennej zagłady, wrogi
człowiekowi system polityczno-religijny, jak również postępujący upadek
systemu wartości kosztem postępującej komercjalizacji codziennego
funkcjonowania jednostki i społeczeństw.
ALMOST DEAD CELEBRITIES
Brzmieniową fakturę muzyki Almost Dead Celebrities tworzy mocny,
gęsty, nasycony elektroniczny podkład, nieschematyczna gra żywego
perkusisty, ciekawy i rzetelny wokal, operujący szeroką skalą, swobodnie
poruszający się po różnych stylistykach. Brzmienie jego głosu jest
zawsze zdeformowane, mamy jednak do czynienia z dbającym o intonację,
prawdziwym wokalistą. Sporo duszy zostało włożone w same kompozycje, niejednostajne,
wieloznaczne w swym wyrazie, zbudowane w wyrafinowany sposób. Scars to
utwór, którego nie powstydziłby się Pere Ubu. Last Song wprawia w
prawdziwy „trans komplikacji”. Pavane zamienia się w popowy niemal
utwór, nie przestając jątrzyć i drążyć świadomości. To ambitna muzyka
wykraczająca poza przyjemność wspólnego grania. Twórczość grupy to
stawianie i rozwiązywanie estetycznych problemów.
W składzie grupy znajdują się wciąż żywe osobowości łódzkiej sceny muzycznej Łukasz Lach, Piotr Gwadera i Paweł Cieślak znani z rozlicznych projektów.
